Original: Costa Cordalis - Anita
Pfälzer Text: Christoph Erbach
Ich hab se kenneglernt
Net weit vun do entfernt
Anita
Midde in de Stadt
hab ich ihr scheene Aache gemacht
Wie n Draam kummt se mer vor
Mit ihre blonde Hoar
Anita
Isch glaab so e Fraa
Die trefft mer nur emol
Bin völlisch vun de Roll
Sie guckt misch o
Ich fang zu stammle o
Saach irgendwas ganz bleedes
„Isch det disch gerne
Mol rischdisch kennelerne“
Mein Gott, hert eisch des Oh,
Oh
Isch glaab, misch tret e Pferd
Unn Gott hot misch erhert
Anita
Sie sagt „Du bischd klor,
Isch fänds jetzt rischdisch schäh
Mit dir mol auszugeh‘“
Musikante, haut noi
So schä werd‘s nie wieda soi
Spielt zum Danz fer uns uff
Heit owend machen mer e-ner-druff
Wie n Draam kummt mir des vor
Des geht jetzt faschd ä Johr
Anita
Was isch net versteh:
Warum immer ihrn Vadder mitgeht?
Wenns grad romantisch werd
Werd glei die Deer uffgschberrt
Anita
Isch find den zwar nett
Doch bin isch aa genervt
Dass der immer mit derf
Sie guckt misch o
„Jetzt schdell disch net so droh,
Duschd du misch werklisch liebe,
Muschd du verschdehe
Moin Vadder muss sehe
Dass kenner mir was dut“
Oh
Jetzt steh ich vor de Wahl,
halt ich se aus, die Qual
Anita
Oder isch hau ab
Unn muss widder allä
Moi eigne Wege geh
Musikante, haut noi
So schä kennt‘s alle Daag soi
Isch drink uff jeden vun eisch
Wenns Schorle gebt, is mer alles gleich